1
استادیار، گروه مهندسی مکانیک، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
2
گروه مهندسی مکانیک، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
چکیده
در دهههای اخیر مطالعات فراوانی بر روی ابداع روشهای جدید ماشینکاری که سازگار با محیط زیست باشد، انجام گرفته است. روش حداقل مقدار روانکاری یکی از این روشهای جدید است. در این روش حجم بسیار کمی از روانکار با هوای فشرده ترکیب شده و مخلوط حاصل را به عنوان سیال روان کننده مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش روغنها باید از لحاظ وزنی سبکتر و از لحاظ گرانروی پایینتر باشند تا پاشش پودری مناسب و یکنواختی را به دلیل ترکیب با هوای فشرده به محل ماشینکاری ارسال کنند. از اینرو روغنهای گیاهی با نقطه دود مناسب به دلیل ارزان و در دسترس بودن میتوانند کارایی خوبی به دلیل سبک بودن و گرانروی پایین نشان دهند. روغنهای گیاهی میتوانند روانکاری را به خوبی انجام دهند و از لحاظ زیست محیطی مناسبتر هستند ولی نسبت به سیال برشی از خنککاری کمتری برخودار هستند. با انتخاب صحیح ابزار برشی میتوان این نقض را بر طرف کرد. در این مقاله برای اولین بار روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغنهای گیاهی مرور می-شود. مرور پژوهشهای انجام گرفته در این زمینه نشان داد که در روش حداقل مقدار روانکاری مناسبترین شرایط ماشینکاری روش نیمه خشک است. امید است که محتوا این تحقیق توسط صنعتگران و محققان به منظور کمک به حفظ محیط زیست مورد توجه قرار گیرد.
کلاهدورزان, مجتبی, شیری ورنامخواستی, مسعود, & محمدی اسفرجانی, ستار. (1396). مروری بر فرزکاری با روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغن های گیاهی. فصلنامه تحقیقات مکانیک کاربردی, 9(3), 50-59.
MLA
مجتبی کلاهدورزان; مسعود شیری ورنامخواستی; ستار محمدی اسفرجانی. "مروری بر فرزکاری با روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغن های گیاهی". فصلنامه تحقیقات مکانیک کاربردی, 9, 3, 1396, 50-59.
HARVARD
کلاهدورزان, مجتبی, شیری ورنامخواستی, مسعود, محمدی اسفرجانی, ستار. (1396). 'مروری بر فرزکاری با روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغن های گیاهی', فصلنامه تحقیقات مکانیک کاربردی, 9(3), pp. 50-59.
VANCOUVER
کلاهدورزان, مجتبی, شیری ورنامخواستی, مسعود, محمدی اسفرجانی, ستار. مروری بر فرزکاری با روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغن های گیاهی. فصلنامه تحقیقات مکانیک کاربردی, 1396; 9(3): 50-59.